Friday, July 23, 2010

Belgian chocolate










Niregalo sa amin noong nakaraang pasko Belgian chocolate.

Nakalimutan naming kainin, kasi nalagay sa bag.....

Hindi naman ito nasira after 7 months.

Kinain namin ang sarap lalo ang brussels at black chocolate.

Ukay-ukay tag

Dahil sa napakahilig ni wifey sa ukay-ukay, kaya ako ay nahawa narin.

Isa sa mga nagbabantay sa ukay-ukay ay dati naming kasambahay si junix.




MInsang habang kami ay namimili ay may sumigaw na isag babae na nakatawa.

Kilala namin ang babae na kilalang prangka.

Yun pla napansin niya ang nakakatawang tag

Another New Angel sa Aming pamilya Tiffany Amber Bayona Ruelo


Noong Nakaraang buwan June 16, 2010, 7:34 AM wifey delivered birth to our angel...

She is small 2.7 kls lang si amber....

Blessing in disguise because maliit sipit niya at nahirapan siya manganak....

Painless normal.... here is our angel...

Saturday, July 10, 2010

Kamapanya KO! OK

Nagsimula ang lahat nang ako ay magdesisyun na lumahok sa pulitika, kasama ang suporta ng aking pamilya lalo na ni dad na gagraduate na sa pag ka alkalde sa aming lugar.
Nagdesisyun nga akung tumakbo bilang isang konsehal. Kasama ang aking grupo, apat sa aming mga konsehal ay sumuporta kay Gibo kasama na ako at ang apat pa ay para kay Villar. Hati nga kami ika nga. Ang aming Mayor ay orange subalit ang aming VM ay GIBO. Naging ganun man ang set up ay di nawala ang respeto naming sa isa’t isa. Ito ay nagyari sapagkat magkaiba din sa sinusuportahang kandidato an gaming mga bossing sa probinsya.
Nov. 2009 ng kai ay magfile at nagsimula ang kampanya noong Mar. 2010. 45 days hanggang Mayo 10.
Noong una ay maraming mga espekulasyun sa magiging resulta subalit minabuti ko maging mapagmatyag sa rumors at usap-usapan. Minsan may nagsabi na may isang tao na siyang pakana ng usapan na ako ay hindi mananalo sapgkat aku ay mahinang kandidato, unruly daw ako sa inuman. Aaminin ko na may ganoon nga akung reputasyun sa aming lugar noong mga panahon na ako ay estudyante pa, subalit hindi naman ganoon kadalas aku uminum, kaya nga medyo umiiwas na ako minsan.
Hindi man lang naisip ng taong ito “look who is talking” ayokong magcomment subalit siya ay kailangang tanungin baka siya ang unang matamaan sa sinabi niya.
Gayun paman ay nachallenge ako at pinaghusayan kong maging kaaya aya ang mukha kong strikto. Nakikihalubilo ako sa mga tao sa aming mga kampanya sa mga baranggays. “Sabi nila ako daw ay hindi marunung makihalubilo sa mga tao. Hindi daw ako namamansin, hindi ako marunung gumanti sa inyong mga smiles sa akin, minsan lang daw ako tumawa kaya ngayon ako ay naririto sa inyong harapan mula sa umpisa ang inyong lingkod po ay nakatawa. Pagdating ko sa inyong baranggay ako ay nakatawa, paglingun ko sa kaliwa tawa, sa kanan tawa ulit, umihi ako sa likuran nakatawa parin.” Tawanan ang mga tao. Kinikuha ko kaagad ang kanilang kiliti. Ang mga pinoy ay palatawa at mahilig sa jokes.

Ang aking mga programa ay hinggil sa TURISMO, EDUKASYON, YOUTH. Inilahad ko ng Magana sa madla ang aking plata porma kung kaya sabi ng iba nagustuhan nila. Dumating din ang isang party list na last election kopa kinampanya na siya lalong nagpalakas sa aking kampanya.
Kanya-kanyang gimik ang mga kandidato, kanya-kanyang hingi naman ang mga tao. Minsan nga may nanghingi sa akin ng tulong. Tatlong kababaihan
1. Hihingi akung tulong kasi may reseta ng doctor sabay abot ng papel
2. Hihingi ako ng pangprocess ng birth sabay abot papel ng requirements.
3. Hihingi akung tulong magpapa arbularyo (hahahahahaha, muntik na akung matawa sa harapan)
Palapit nang palalapit ang araw ng HUKOM subalit nagpatuloy parin ang nakakapagod subalit masayang kampanya. Kanya- kanya na kaming taktika one week before elections.
Dumating ang “meeting de avance” ako ang nakabuot ng pinakahuling numero kaya ako ang pinakahuli na magsasalita. Kinabahan ako baka kasi wala ng tao. Subalit hindi naman umuwi lahat nang ako ay magsimulang mag speech kasi may kalahati pa namang natira “Naniniwala ba kayo na ang nagpahuli ay mangunguna” positibo naman sila. Kaya 5 minutes lang ang aking speech at tinapos ko sa pamamagitan ng isang kasayasayan sa buhay mag asawa.
“Ang mag-asawa kapag bagung kasal ay may team song, alam nyo ba anu team song nila?” sabay kanta ng “Araw-araw , gabi-gabi” hahahahahaha tawanan
Alam nyo ban a nagbabago ang team song nila pag sila ay mga 40-50 years old na?””Iba na naman ang kanilang team song alam nyo ba kung ano?” sabay kanta ng “ Paminsan minsang ang alaala mo’y magbabalik” hahahahahahahaha tawanan ulit
“Pero kapag ang mag asawa ay 60 above na ay mag-iiba parin ang kanilang team song alam nyo ba kung anu?” sabay kanta ng “Maalaala MO Kaya” hahahahahah tawanan “kaya sana ay maalala nyo ako pagdating nyo sa presinto ang panapos kung salita.

Dumating ang elction day, sama-sama kaming boung pamilya sa pagboto at hindi na ako nakaramdam ng takot at kaba kasi alam ko na ginawa ko ang lahat ng aking makakaya, at hindi ako nabigo ako ang nguna sa mga konsehal at dalawa lang sa aming linya ang natalo, 2 na konsehal lang.Panalo an gaming Mayor at VMAYOR.

Ang Pagbabalik

Napakaraming mga pangyayari sa aking buhay, sa buhay naming, ng mga taong mahal ko at mga nakapalibot sa akin, pati na sa mga ibang tao na di ko gaanung close.

Six months narin akung di nakapagsulat nga aking bagong blog susubukan kung gawing brief ang mga entries na aking isususlat.

Isa pa sa mga dahilan kung bakit natagalan akung magsulat dahil bumigay ang hard disk ng aking laptop, medyo may kamahalan at marami pang mas kailangang unahin.

Thursday, February 4, 2010

Viva Senior Sto. Niño!

Ang aming pamilya ay may panata na sa loob ng 52 years ngayong taon sa patron na Sto. Niño. Halos ka edad na ito ni dad.

Bilang panata ang patron sa Manikling, Davao Oriental na Sto. Ni
ño ay pinapalitan ng damit. May suking tagatahi ng damit nito kada taon. Akala ng mga tao sa amin na binibili lang namin ito na ready made.

Taon- taon ay iba iba ang disenyo ng damit nito.Pangalawang taon narin namin ito ni wifey na sumama sa pagpalit ng damit.

Nagsimula pa ang panatang ito sa aking lola na pumanaw na noong 1984 bago paman ako pinanganak at namana nalang ng kanyang mga anak at mga apo.

Nakita ko sa cabinet ang mga damit nito mula pa noong unang panahon. Ang larawan ay kuha ko noong 2009.




















Eto naman ang kuha ko ngayong taong 2010


Marami narin ang magpapatunay na milagroso ang Senior, nagpapagaling ng mga karamdaman. Nagpaparamdam sa panaginip. May estorya din ang pamilya namin hinggil dito.


Enching2 Pole Dancing

Wala namang okasyon pero gusto naming uminum ng aking pinsan na si Nice at Brian, kasi nga kapit bahay nga lang itong si Enching madali lang tawagin isang text lang kung minsan. Subalit sa pagkakataong ito ay may kasama siyang isa pang bading na ang pangalan ay Petra. Sa haba ng aming inuman naging yoyo or roller coaster and amats namin hanggang sa inumaga nanga kami sa katotoma.

Tinapon ni Junex and tsinelas ni Petra sa itaas ng pader. Inakyat naman ito ng bakla at napahanga kami sa galing nitong umakyat.


Si Petra nang mahimasmasan sa kanyang kalasingan at nagsimulang uminum ulit.


Kayang-kaya nyang umakyat



candid shot

Kasama din pala namin si Brian na siniseduce ni Enching eto ang patunay.




Kasama din si Nice at bf iya si Porto
Mukhang okey lang tingnan si Nice pero di pa nakikita ang kanyang postisu.



si enching at Junex sa sayaw na BUodts, kakatakot parang walang ulo si enching



And ilan pa sa mga larawan

Junex at Mac



Petra and Mac



Bonsai ang Enching

Inumaga kami sa inumang yun at nauwi sa showdown ni Petra and Enching

Pole Dancing!










Naging magaling man si Enching natalo parin siya ni Petra kasi nag sign Off siya.

Enching1 (state of mind)

Siya si Vincent Fred and kapit bahay naming gay. Kabatch ko siya sa hayskul kung di siya nag stop and lumipat ng ibang school. Maingay kung mainagay subalit walang dull moments kapag kasama mo si Enching sa inuman. Magaling siyang sumayaw at ang mga sumusunod na larawan ay ilang lamamng sa mga mapangahas niyang moves when he was out of his "state of mind"




Madaling araw pagkatapos umuwi ng mga bisita ni dad sa kanyang birthday, pinasok ko si Enching sa kanilang bahay para imbitahin na uminum, ganito siya nung datnan ko nahihiya kasi nga daw may nakalagay na siyang ritwal sa kanyang mukha. Gayun paman dahil sa marami sa mag pinsan namin ang nagrequest sa kanya ay napilitan itong sumali sa inuman, sayawan, kantahan.


"kayo ha natutulog na ako, ala una na" sabi niyang nung dumating siya sa loob ng aming compound


at nahiya kunwari ulit


"how do you like my ass" after 3 hours of drinking


And here is the main course, he enjoyed the night and he entertained everyone that night. One of a kind person a gay one who is so gay to be with.

Christmas Presents

Last Christmas we had exchanged gifts thou I have uploaded the pictures and this entry late. I received a wine and a Belgian Chocolate. I gave wifey a white CHANNEL bag.



Baileys and the Belgian Chocolate






Wifey loving my gift


Wednesday, February 3, 2010

Good to Ponder

Don't be afraid to examine your weaknesses. In them you'll find some of your greatest potential.
Certainly you can always make improvements to what you already do well. Yet at best, those will be incremental improvements.
Consider, though, what happens when you work on overcoming your weaknesses. The results in your life can be revolutionary.
In fact, transforming a weakness into a strength can make all your other strengths more effective. When the weakness is no longer holding you back, every part of your life will see the benefits.
Be thankful for your strengths. And be honest about your weaknesses.
For when you are clear about what you cannot yet do well, that's the first step to improvement. Any weakness can be transformed into strength when you simply have the courage to grow.

The results will come
Though each effort does not bring an immediate result, keep going. The results will come.
Every achievement requires many efforts. Those individual efforts combine with each other to bring the desired result.
So keep going. Keep adding one effort on top of the ones before it.
And all the while, learn. Learn what works and what does not, and adjust your efforts to become even more effective.
Keep going, keep learning, keep working and keep getting better. Every day, every effort brings you closer.
Persistence is the way you prove you really want it. Persist, and you will have it.

One Year in the Making

I cannot deny the fact that I reached one year in maintaining my blog site since you can see in my profile, I wrote articles, journals, descriptive plots about people I met, and events I encountered, horror stories and many others.
I am thankful, to consider my self not a ROOKIE anymore. I’ve read many blogs of other people; they do have some focused on what they wrote, some about politics, showbiz, campaigns, reactions, life’s journey, and people with illnesses, gay stories, survivor stories, sex stories, spiritual blogs, pictures and the likes.
My blog is nothing in particular, I love to write freely; without any format to follow, language free and sometime very candid stories.
The blog site I made is not that popular compared to other blog sites, but I am trying so hard to make it simple, colorful and not that boring thou some may find it one.
Now, that I have gone this far I will be very glad to write more of interesting people, events and close encounters. Its up for you what are those close encounters, it means a lot…..
For those who are opening my site every now and then and for those who followed it my heartfelt gratitude.

I wish you all ENOUGH!

Bahay

We are staying now in our ancestral house a 60 years old house built in 1950. Originally owned by my grandparents now owned commonly by my dad and siblings. Dad decided to occupy the house since no one is staying, he renovated the house and now this how it looks like and this is the house where we stayed. The ground floor is the mini store and hardware I now manage.

Before it was really old and it looked so haunted, but now many folks specially the old ones said that the house looks better and new.
This is the house interior in the second floor.

Rose

Rose
Nagsimula itong si Rose na magtrabaho sa amin noong December, iba din ang personality niya, masyadong dalagang Pilipina, sabi panga ni wifey maganda si Rose at matangkad, exotic beauty na maganda. Napakabagal kumilos at magsalita nitong si Rose hindi ko maxadong nagustuhan noong una subalit naging okey narin at naintindihan ko narin kasi maxado pa siyang bata 16 years old and hanggang elementary lang ang tinapos niya kasi namasukan siya sa city at hindi pa regular ang kanyang pagsahod. Hanggang sa umuwi siya at tinulungan siya ng kanyang Knight in Shiing Armor noong mga panahong yun, sinundo siya nito sa bahay ng kanyang amo at may pahintulot pa ito ng kanyang nanay. Naging kasintahan niya ang 39 years old na binata na kalaunan na nagkahiwalay din.
Mabait itong si Rose kaya lang noong minsan na napagalitan ko ito dahil boung araw akong naglaba sa aming farm kasi nga walang problema sa tubig doon, kinahapunan ay isa isa ko nang binababa ng sasakyan ang mga nalabhan na naming damit sa mga lagayan nito nang bigla akong matalisod at nakita ko siya natinawanan ako, pagod ako at nag init ang ulo ko nang tinawanan ako. Inakyat ko muna ang mga damit at binalikan ko siya sa tindahan at sinabihan ko na: “huwag niyong tawanan ang taong nahihirapan sa pagbubuhat at natalisod, ni hindi na nga kayo tumulong” sabay talikod at umakyat ako sa baba.

Lingid sa aking kaalaman na hindi pala ako ang tinwanan niya may piang-uusapan sila at nagkataon nung tumawa siya ay natalisod ako. Nag-iba ang kanyang pakiramdam at may sinabi siya sa kasama niyang si Glacy na “ewan ko lang talaga kung anu ang mangyayari kay kuya, hindi kuna sila mapipigilan sa gagawin nila sa kanya” kinilabutan ako bigla at naalala ko na na possess nap ala itong si Rose ng engkanto, “ may malaking tao daw na lagging nakasunod sa kanya “ dugtong ni Glacy. Natakot ako sa posibleng mangyari nga sa akin. Nanindig lahat nga buhok ko sa katawan. Hindi ko na siya kinausap hanggang sa kinagabihan ay parang naghihina itong si Rose. Niaya ko na silang maghapunan pagkatapos nilang magsara ng store at pinakitunguhan ko na lang sila ng mabuti subalit umakyat na sa kuwarto nila si Rose at hindi na lumabas para maghapunan. Sabi kopa kay mommy kinabukasan na ayaw ko sa kanya, gusto ko palitan na lang ng iba yung pwedeng katulong at tindera, ayaw ni mommy tsaka mahirap nadaw maghanap ng mapagkakatiwalaan bahala na dawn a mabagal at sensitive basta honest. Wala akong nagawa kundi ang kausapin sila ng masinsinan regarding sa mga rules sa bahay.

May isa pang nakakatawang pangyayari, minsan pista sa kanila Rose at nagpaalam itong umuwi sa kanila gabi ng desperas ng pista. Pinayagan ko naman kasi nga sabi niya bukas ay aabsent siya at babalik siya sa susunod na araw, na pista naman kina Glacy. Hindi niya tinupad ang pagbalik niya kaya naawa ako kay Glacy na hindi ko pinauwi kasi nga sino nalang ang maiiwan sa tindahan, hindi ko kasi piangkakatiwala sa boy namin na si Junex ang tindahan. Kaya hindi nakuwi si Glacy, at pinagalitan ito nga kanyang nanay. Kinabukasan ay wala parin itong si Rose kami ni wife yang nagbantay ng store kasama si Junex kasi pinauwi ko na muna si Glacy sa kanila ksi bday ng kanyang nanay after ng kanilang piyesta VIVA SENIOR STO. Nino. Absent si Rose ng 3 days saka palang siya pumasok at umabsent din si Glacy ng two day na halos magkasabay. Ilang arwa pa balik na sa normal ang lahat.
Isang hapon habang kami ay nag-uusap at nagkakantyawan Junex, Wifey, Ako, Glacy at Rose ay naalala ko ang sinabi sa kin ni Junex na may nakita silang nagsesex sa baybayin, malapit sa dagat ang bahay nina Rose at nung gabing yun ay nakipiyesta din si Junex sa kapitbahay ni Rose na kakilala niya. Yun nga may nakita silang pares na walang atubiling gumwa ng kamunduhan sa madilm na bahagi ng dalampasigan. Describe pa ni Junex mahaba ang buhok. Tawanan lang kami at sinabi niya pa na nakita niya din si Rose sa dalampasigan na may kadate na lalaki. Malinaw na iba ang may katalik sa shore at iba din si Rose na may kadate. At hindi pa sure si Junex na si Rose ba talaga ang nakita na may kadate. Namiss interpret ni Rose ang mga narinig nagpaalam na umuwi at umiiyak. Akala niya siya ang pinag-uusapan na may katalik at umuwi nga at nagsumbong sa kanyang mama, kinunfirm ng kanyang mama ang estorya at yun inexplain naming na hindi siya ang tinutukoy sa kweto kaya after two days ay bumalik rin ito.

Glacy

Siya si Glacy or some would call her Glessy. Pinagkakatiwalaan namin siya sa pagbabantay ng aming munting tindahan habang kami ay wala or nasa taas lang at nagpapahinga. Napakahilig niya sa pagbabasa ng pocketbooks na tagalong. 17 na siya at maraming atang bfs sa text. Matagal narin siya sa amin mula pa sa main store namin hanggang sa magbukas ng isa pang store sa baba ng bahay kung saan kami nakatira. Tindahan ang baba nitong bahay ng aking lolo at lola na nasa kabilang buhay na.

Isang regular na araw, madalang ang mga bumibili so wala kaming ginagawa kundi magkantyawan hanggan sa naabutan ko siya na kumakanta habang malikot na gumigiling ang kanyang bewang, hindi niya alam na pinagmamasdan ko siya hanggang sa biglang sabi ko “sige baba mopa” saka niya lang napansin na nakita ko lahat ng kalikotan niya sa pagsasayaw. Nahiya man siya eh wala na siyang magagwa dahil sa hindi niya na ma deny. Minsan din, kasi nga ang aming wika dito ay Bisaya ginagawa niyang halohalo ang mga salita habang siya ay may kausap. Nakaka aliw din na kasama itong si Glacy. Siya ay aking pamangkin sa second degree cousin ko, sa medaling sabi pinsan ko ang kanyang mama.

Friday, January 22, 2010

Meeting Gibo Teodoro for the First Time

Three provinces' candidate for Lakas Kampi CMD are gathered today at Lakan Place in Tagum City.

Davao Oriental
Davao del Norte
Compostela Valley

I arrived on time in the venue around 7:30 AM, mostly of the seats are occupied except for Gibo and Edu.

It is around 8:45 AM now still waiting and having some chit chats with my colleagues.

I am excited meeting Gibo, dad said that he had a very good impression about him.

Oooooooopssss, my battery is low now.....

Monday, January 18, 2010

A Blog for New Year

Our New year was incredibly celebrated with superb happiness. Dad bought a lechon (roasted pig), mom prepared salad, float and cakes, I made bbq, wifey bought an ice cream and the 13 fruits by my bro. As they say the 13 fruits are symbol of luck for money.

We celebrated the new year party in my grannies house, my grannies were gone.

The party lasted until the morning together with my neighbours and cousins Eunice and Brian.

We went to the beach and their in the evening wifey was mad coz i blacked out, too drunk.

The following day, i got up trying to remember what happened, the last thing i remebered was i was mad because my car did not start. And right there in the driver's seat i slept.. Somebody drove us home.

It is indeed the year of the roaring metal tiger, thou i blacked out on January 1, still my optimism to have a good year, my energy,are high.

High hopes and hopefully like a tiger as it roars, its gonna be all the luck I wanted.

Monday, January 4, 2010

Nathalie Chloe Ruelo

During the Ruelo’s Clan Reunion, a new Ruelo was born, Nathalie Chloe Ruelo. A healthy baby girl was added to the family on December 28, 2009. She was 7 lbs. when brought to the world. Chloe is my pamangkin, my brother’s new angel.She is a week old now.



Blog for Christmas

Christmas Blog

I have always wanted Holiday season, because people are happy, specially the foods that we share, drinks to the max until I drop. Christmas for me is a season to be happy, to share with friends and family.

But before we do all these we must always thanks the celebrant “BRO” as the kapamilya called our savior Jesus Christ for the wonderful world that we have, thou a lot of adversities to pass thru. As a devotee of Roman Catholic it is a big NO for my mom that we cannot go to church to attend the Christmas Mass.

After the mass we prepare the food, the drinks and the wines, beers and all kinds of alcohol, as pinoys we are fond of the so called “paputok” fire crackers that even prohibited and regulated still we ignore the law and try not be caught in lighting one.

The meaning really is thanking our Lord for all the blessings that we have. And enjoying every single blessing big or small.

 
Subscribe to updates Subscribe to updates