Kababloghan 2

Maraming beses konang nakkuwento ang kababaloghang to.Eto na naman.

Kagabi habang kami ay nanonoud ng TV ay may balita tungkol sa mga estudyanteng sinapian ng masasamang espiritu.

Naalala ko ang nangyari sa isang high school sa aming bukid.

Katabi ng kanilang paaralan ang sementeryo ng lugar.


Nagkataon na nandito din kasama nina dad at mom ang buddy niyang si Budoy.


Ayon pa sa kaniya kagayang kagaya din ng balita sa TV ang kaniyang nasaksihan sa paaralang yun.

May apat na estudyanteng naglaro ng spirit of the glass sa kanilang room.

After a while walang naka alis sa kanila at sabay silang apat na naglupasay.

Hanggang sa sumunod pa ang ibang estudyante.

Agad na tumawag ng arbularyo at doon ginawan ng ritual. Natahan naman at naagapan at nawala ang sanib.

Kinabukasan bago paman nagsimula ang klase after nila mag flag ceremony at nakabalik na sila sa mga classrooms ay may sumunod na apat na estudyante, sumunod ulit sa ibang rooms, hanggang sa umabot ng sampo, eleven at ang isang teacher sa school.

Agad na nag alarm ang school at nag announce na iwanan ang school at lumabas lahat ng students papunta sa harapan ng school na isang highway.

Habang tumatakbo ang mga estudyante mangilan ngilan ang hindi umabot dahil naglupasay at nagwala ang mga ito sa gitna ng open area ng campus.

Iisa ang kanilang nakita bago sila hinimatay at sinaniban Isang babae na nakapula, maganda at may scar sa face.

Ayon pa sa kwento ito daw ay nakatira sa isang punong pinutol na mga 200 years old na.

Tinawag nila itong lady scar face, or red lady.

Ang ilan sa mga estudyanteng naglaro ng spirit of the glass ay huminto na at lumipat narin ang iba sa ibang schools.


Natapos rin ang aming kuwentohan about sa red lady at kinuwento ko ang nagbigting si J kina Dad.

nangilabot sila sa kwento, sinabi kona na ayaw kunang banggitin ang panagalan nito pero tinanong parin ako ni dad nabanggit ko rin ang name.

Ang aking dahilan kung bait ayaw ko nang banggitin ang name nito dahil maraming beses na akong tinakot at kinilabutan. May one time na nawala ang lasing namin dahil sa umalolong ang mga aso namin at sa kapitnahay.

Kaya pagkatapos ko mabanggit ang name ni "J " ay kumalabog ang atip ng bahay na parang may nahulog na niyog.Naniwala narin si dad sa lakas ng puwersa ng kahindik hindik kung kwento. "Sabi konga wag nalang pero tinanaong moko eh"

Basahin niyo yung mga blog ko na kababloghan at nginig ng dear thanks para masubabayan niyo ang kuwentong ito.

Agad akong nagdasal at humingi ng tawad for the third time.